الیاس نواندیش، رسانه‌گر
برای یک خبرنگار، اعتبار مهم‌ترین سرمایه است و دقت، بهترین راه برای حفظ آن. ارائه اطلاعات دقیق و بی‌طرفانه یک خبرنگار را تبدیل به منبع معتبر اطلاع‌رسانی می‌سازد هرچند گفته‌اند «وظیفه‌ی یک خبرنگارْ آرام کردن پریشانی عده‌ای و برهم زدن آسودگی گروهی دیگر است یا به عبارت دیگر، تسلی دادن به رنج کشیدگان و پریشان ساختن راحت‌طلبان است».
آنچه در بالا نوشتم تلفیقی از درس‌های استاد معراج و کتاب‌هایی است که در هفت سال پسین خوانده و آموخته‌ام. مدت کوتاهی شاگرد استاد معراج بودم و در واقع حضورم در کلاس خبرنگاری مسیر مرا تغییر داد؛ دانشجوی ادبیات فارسی که علاقمند ژورنالیزم شد.
هرچند حدود هفت سال از آن زمان می‌گذرد اما هنوز رهنمایی‌های معراج، اصول کاری من است. اگر کل درس‌هایش را در کار عملی‌ام استفاده نکرده باشم، رهنمایی‌های ایشان در خصوص دقت، توازن و بی‌طرفی را اصول کاری‌ام برگزیده‌ام. پنج سال حضور در اطلاعات روز آن درس‌ها را پخته‌تر کرده است؛ هرچند هنوز آغازین راه است.
گسترش انترنت و شبکه‌های اجتماعی و دسترسی به آن در افغانستان، همان‌قدر که اطلاع‌رسانی را تسهیل کرده است، برای آن چالش نیز خلق کرده است. در فضایی که هرکس می‌تواند اطلاعاتی را منتشر کند، ارائه اطلاعات دقیق، بی‌طرفانه و موثقْ کار دشواری است؛ چه ارائه این اطلاعات از دریچه رسانه‌های همگانی باشد چه حساب‌های شخصی در شبکه‌های اجتماعی.
اما من سعی کرده‌ام شیوه‌ی کاری متفاوتی داشته باشم. در این سال‌ها هویت فردی و کاری‌ام را مرتبط بهم دانسته و در ارائه اطلاعات به مخاطبانم (هرچند ممکن است رقم آن اندک باشد) سعی می‌کنم مسئولانه برخورد کنم. این امر ممکن نبود اگر من از خرمن دانش معراج برنداشته باشم.
این یادداشت کوتاه بهانه‌ای برای یادآوری هفتمین سالروز دوستی در فضای مجازی است. به امید شادمانی و کامیابی بیشتر معراج گرامی!
نظر دهید